“Telecomveiling levert 3,8 miljard Euro op” roept Nu.nl. De regering is blij met de meevaller in deze tijd van economische crises, ze hadden minder verwacht. Prachtig, een verlichting van onze staatschuld, net als we het zo hard nodig hebben… Maar denkt er dan niemand na waar dat geld vandaan moet komen? De consumenten (jij en ik) moeten die kosten wel ophoesten via onze mobiele abonnementjes, en dat in minder dan 10 jaar. Want dan komt er natuurlijk een nieuwe frequentieveiling voor 5G, of hoe dat dan zal heten.

De zakelijke mobiele klanten zullen natuurlijk ook die kosten moeten betalen. Maar die beginnen nu eindelijk effectief gebruik te maken van 3G, omdat het juist betaalbaar is geworden om op grote schaal in te zetten. En ik weet uit ervaring dat er nog veel verbeterd kan worden aan de kwaliteit van alle 3G netwerken in Nederland. “The internet of things” is nog echt niet overal mogelijk in Nederland. Vraag dat maar eens aan bedrijven zoals de RET. De trams en automaten deden het niet meer toen Vodafone begin dit jaar een brand had. En hebben we de afgelopen anderhalf jaar niet opmerkelijk veel landelijke storingengehad, met name met 3G?

Opmerkelijk is ook dat je op veel plaatsen in Nederland geen of slechts een beroerde dekking hebt voor snel mobiel data. Probeer maar eens een foto op Twitter of Facebook te delen vanaf een station, in de file of op een drukke plek zoals een voetbalstadion. Dat lukt soms wel, maar helaas ook nog te vaak niet. En dat is een kwestie van de kwaliteit van het netwerk. De providers bieden te weinig capaciteit en te weinig dekking. Het komt echt niet door dat we “maar” dat trage 3G hebben en dat we daarom snel over moeten op 4G.

Misschien hadden we iets met die kwaliteit moeten doen in deze veiling? Weegt amper 1 procent reductie van onze nationale schuld op tegen de gemiste economische waarde van een hoogwaardig 4G netwerk?

Meer dan 10 jaar geleden heeft de overheid in Zweden ook de data frequenties verkocht, toen nog voor UMTS. Maar niet aan de hoogste bieder! De partij die kwalitatief met de beste oplossing kwam (en ook een goede prijs) die kreeg de frequentie (zie dit afstudeeronderzoek). Ook Noorwegen en Denemarken hebben dit zo gedaan.

Als je een keer in Scandinavie bent dan merk je direct het verschil met Nederland. Ondanks de plaatselijke geografische uitdagingen voor mobiele frequenties (bergen, dalen, veel eilanden) is de kwaliteit van het netwerk veel beter dan in Nederland. Ik kon zelfs op de achterbank van de taxi blijven bellen en twitteren, terwijl we door een berg reden.

Ergens bekruipt me het gevoel dat de keuze voor een financiele veiling het bewijs is dat we in Nederland ons eigen innovatiebeleid helaas nog steeds niet begrijpen.